വീണ്ടും ,,,
പ്രിയ സഖി വീണ്ടുമീ ഏകാന്ത വീഥിയില്‍
ഓര്‍മതന്‍ പേമാരി പെയ്തു നിറയുമ്പോള്‍
ഒരു പുകചുരുളുകൊണ്ടെല്ലാം മറയ്ക്കുവാന്‍
കഴിയാതെ ഞാനിന്നുമേകാനായ് നില്കവേ
ഒരു പദനിസ്വനം കാതില്‍ പതിച്ചപ്പോള്‍
ഓര്‍ത്തതില്ല,, അത് നീ ആയിരുന്നുവോ ?
ഒരു ചിങ്ങകതിരായി, കണ്ണിനു കണിയായി
വീണ്ടും ഒരിക്കല്‍ നീ എന്‍ ചാരെ വന്നു
വാക്കുകള്‍ ഇല്ലാതെ നാവു വരണ്ടിട്ടോ
നനവ്‌ പടര്‍ന്നത് നിന്‍ കവിള്‍ ചോപ്പില്‍?
മിഴികൂമ്പി നീയേറ്റ എന്‍ ചുംബനങ്ങള്‍
തീകെട്ടു കനലായി നീറി പുകഞ്ഞിട്ടോ
ഏറെപണി പെട്ട് മുഖമുയര്‍ത്തുന്നു നീ
മഴപെയ്തു തോര്‍ന്നൊരാ ധനുമാസ സന്ധ്യപോല്‍
ഓര്‍ക്കാതിരിക്കുവാന്‍ ആകില്ലോരിക്കലും
പ്രണയത്തിന്‍ കുളിരുള്ള പ്രിയമാം ദിനങ്ങളെ
നല്‍കുവാന്‍ ഒന്നുമില്ലിന്നു നീ അണയുമ്പോള്‍
കരള്‍ പണ്ടേ ഞാന്‍ പകുത്തുതല്ലേ
എല്ലാം മറക്കുക ,എന്നെ മറക്കുക
നാളത്തെ ജീവിതം സന്തോഷമാകെട്ടെ
സിന്ദൂരരേഖയില്‍ നീ വരച്ചിട്ടതെന്‍
നഷ്ടപ്രണയത്തിന്റെ ചോരക്കറ
കാക്കുകെന്നും ,എന്നും എന്നെനും
മായാതിരിക്കട്ടെ ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി
പ്രിയ സഖി നീ ഇന്ന് തിരികെ നടക്കുമ്പോള്‍
തിരിഞ്ഞുനോക്കതെന്നെ ,എന്‍ മിഴിയിണകളെ
നിറയുകയാണവ ,,നീ പോലും അറിയാതെ
പ്രണയിച്ചിരുന്നു ഞാന്‍ അത്രമേല്‍ നിന്നെ
0 comments:
Post a Comment